Umarł. Nagle. W poniedziałek wrócę z urlopu do biura i usiądę pół metra od jego biurka. Po drodze minę jego krzesło, za którym przeciskałam się setki razy, kiedy akurat on też był. Rozłożę laptopa i podepnę telefon do jego ładowarki. Chyba, nie jestem pewna, one są wszystkie takie podobne. A Bartka już nie będzie. Nigdy.
skip to main |
skip to sidebar
To nie jest blog o kotach, wbrew pozorom. Chociaż i dla kotów znajdzie się na nim miejsce. To blog o wszystkim i o niczym. Blog próba. Blog rozbiegówka. Mój blog pierworodny.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz